Oververhit in Las Vegas

Even zomaar tussendoor een cheap ass lastminute naar Las Vegas geboekt met Afshin, visum geregeld, en een week later landen we al op Las Vegas Airport. Na de douaneformaliteiten te hebben doorstaan, pakken we de shuttle naar ons hotel. We staan eerst bij het verkeerde busje maar we worden door een angry black woman de goede kant op gecommandeerd. ´Hey you two, come over here´ schreeuwt ze op niet al te vriendelijke wijze heel hard vanaf een meter of 30 afstand. ´Yes mam´ denken wij en we krijgen de neiging om haar militair te groeten. Jemig, die vrouw had goed carrière kunnen maken in het leger als instructrice. Poeh.

Ons hotel ligt op the Strip, het beroemde stukje Las Vegas aan de Las Vegas Boulevard van ongeveer zeven kilometer lang, met allemaal supergrote hotel/casino's. The Strip wordt doorboord door een stuk of tien rijbanen. Over die weg heen liggen zogenaamde skybridges om het oversteken wat makkelijker te maken. Wij zitten met onze cheap ass lastminute natuurlijk in het meest cheap ass hotel op The Strip: Circus Circus. Het is al wat ouder maar doet in grootte zeker niet onder voor de andere hotels. We hebben drie zwembaden, meerdere gokhallen, winkels en een heel attractiepark (inclusief achtbaan!) in het hotel. Boven een van de gokhallen doen acrobaten hun ding op de trapeze. Je kunt er 24/7 gokken en eten/drinken. Als we uiteindelijk onze kamer gevonden hebben in dit mega-resort, besluiten we even uit te rusten op onze queen size bedden en daarna naar het zwembad te gaan. We hebben een lange reis achter de rug, en het is ook al na middernacht Nederlandse tijd. We vallen dus allebei in slaap. Ik schrik vier uur later wakker en maak dan ook Afshin maar wakker. Geen zwembad dus die dag want het is ondertussen al avond.

Dan maar even wat eten en the Strip op. Die is eigenlijk 'by night' op z´n best vanwege alle verlichting. Als we naar buiten gaan, merken we ook pas hoe heet het is. De shuttle-chauffeur had ons al gewaarschuwd dat het heel heet ging worden. Wel 117 graden Fahrenheit. Maar dat zei ons toen nog helemaal niets, nooit helemaal gesnapt hoe je makkelijk Fahrenheit naar Celsius kan omrekenen, al klonk 117 graden wel heel heet. Nu weet ik wel hoe heet 117 Fahrenheit is. Heel erg heet. Maar liefst 47 graden Celsius. In de schaduw. Het is hier pas twee keer eerder zo heet geweest. Het is zo heet dat het zelfs in Nederland in het nieuws komt. We lopen dus naar buiten en de hitte slaat ons tegemoet. Het is alsof je de sauna in loopt en dat terwijl het al donker is. We besluiten meteen dat dit onze laatste wandeling buiten was. Wij gaan een pas voor de bus kopen en zo min mogelijk buiten lopen. Die bus (the Deuce) heeft airco en rijdt 24/7 elke 12 à 15 minuten the Strip op en af. Wat een uitkomst!

De volgende ochtend zijn we natuurlijk erg vroeg wakker vanwege de jetlag en we gaan lekker het zwembad in. Het hotel is zo'n doolhof met liften dat we in eerste instantie denken dat we bij een zwembad boven op het dak zijn beland. Tot we erachter komen dat we op de begane grond staan. Dat krijg je met een lift waar je alleen op het knopje 'pool' kan drukken, in plaats van op een verdieping.... Na een verfrissende plons maken we ons klaar om de hitte te trotseren en the Strip op te gaan.

Ik had ergens gelezen dat vrouwen overdag op straat aangesproken worden door 'promotors' van clubs. Hun doel is om de clubs in de stad al vroeg vol te krijgen met vrouwen. Dus je mag dan gratis naar binnen en je krijgt als het meezit ook nog gratis drank. Dat is natuurlijk zwaar discriminerend tegenover alle mannen die wel gewoon entree moeten betalen (minstens 30 dollar meestal) en ook nog voor hun drankjes moeten betalen (en die prijzen zijn fors) maar wie ben ik om daarover te klagen? Dus ik zeg, mooie jurkjes aan en hup the Strip op!

We gaan met de bus naar het hotel New York New York (dit hotel/casino heeft New York nagebouwd en er gaat een achtbaan om de gebouwen en het Vrijheidsbeeld heen). We zijn nog geen minuut de bus uit als we al aangesproken worden door een promotor. Die avond is er een poolparty in de Daylight beachclub van de Mandalay Bay. Gratis entree, gratis drank. Eh, ok, zet ons maar op de guestlist! Dat gaat wel heel makkelijk hier! We worden daarna nog vaak aangesproken. Dit wordt een goedkope vakantie zo!

Even later ga ik even in de schaduw staan als Afshin in de zon een foto aan het maken is. Ik sta naast een kerel die folders aan het uitdelen is. Pas dan zie ik waarvóór hij folders aan het uitdelen is. Op z'n t-shirt staat 'GIRLS DIRECT TO YOU' met een telefoonnummer eronder. Eh juist ja, sta ik daar in m'n eentje, in m'n jurkje naast die kerel. Ik ga maar even 10 meter verderop staan. We zien later nog heel veel mannen en vrouwen die die folders uitdelen. Ze delen die folders zelfs uit aan mannen die hand in hand lopen met hun vriendin/vrouw, maakt allemaal niet uit....

Die avond eerst nog even bijslapen, wat eten en dan met de bus richting nachtelijke poolparty. Onze promotor zien we niet (we zijn ook behoorlijk fashionably late, want die bus deed er echt lang over) maar we komen er wel in en krijgen bonnetjes voor twee drankjes. Het is buiten, dus heel erg warm. Het is supermooi ingericht, dansvloer, heel veel loungesets (allemaal gereserveerd), heel veel mooie mensen met mooie kleren, goede muziek, en een DJ (Nathan Scott, maar zegt mij helemaal niets) op een mooi podium, en in het midden het zwembad. Iedereen gaat hier heel erg opgedirkt stappen dus er is vrijwel niemand in het zwembad. Vrouwen zijn bijna allemaal in jurk (vaak wel erg kort) en met mega hoge hakken (en toch steek ik, op m´n slippers, nog ruim boven ze uit...). Mannen met een spijkerbroek komen de clubs meestal niet in.

Als we met ons drankje in onze handen staan, komt er een vrouwelijke promotor op ons af. Of we bij haar groep willen komen zitten. Dus we upgraden naar een loungeset met een hele bak gratis drank voor onze neus die de hele tijd wordt bijgevuld. Wat een gekkenhuis! Maar ja, waar gratis drank is, daar is de volgende dag de kater. Pfff. Toch maar wat rustiger aan doen, want zo'n hele dag brak is toch zonde van je vakantie.

De dagen in Las Vegas volgen bij ons elke dag min of meer hetzelfde patroon. 's Ochtends na het ontbijt het zwembad in (en vooral in de schaduw liggen) en daarna the Strip op. Er zijn heel veel belachelijk grote, dure hotel/casino's. Je kunt overal vrij in en uit lopen (allemaal 24/7 open) en gelukkig hebben ze allemaal airco. Zo is er het Venetian. Een nagebouwd Venetië inclusief gondels, Italiaans zingende gondeliers (maar veel te blauw zwembadwater) en Italiaanse gelato voor maar liefst 6 dollar per bolletje. Ook Parijs is vertegenwoordigd in Las Vegas met een Eiffeltoren half zo groot als het origineel, de Arc de Triomphe etc. Het hotel Excalibur heeft een middeleeuws thema en in het Wynn en het Encore komen de rich and famous (aldus onze shuttle-chauffeur). Caesar's Palace is gebouwd in Romeinse stijl en hotel Luxor is een hele grote piramide met een sfinx ervoor. Veel van die hotels hebben een nep-blauwe lucht met wolken op het plafond en in de meeste hotels zitten hele winkelstraten met dure en goedkope winkels door elkaar. Voor elk wat wils dus.

Er is heel veel entertainment in Las Vegas. Elke avond zijn er grote shows en treden er grote en minder grote artiesten op. In de week voor wij er kwamen traden Tiësto, Armin van Buuren en Chuckie op. Twee dagen nadat wij vertrekken is Afrojack er. Nederlandse DJ's zijn populair hier dus en treden om de paar weken op. Als wij er zijn treden o.a. Justin Bieber, Beyoncé en Calvin Harris op. Dan zijn er natuurlijk ook nog de artiesten die er al jarenlang optreden zoals Celine Dion, zijn er de shows van David Copperfield en de shows van Cirque du Soleil (waarvan één acrobate sterft door een val tijdens een show in de week dat wij er zijn).

In de meeste hotels hebben ze naast de poolparty's voor overdag (schijnbaar is het poolparty-seizoen van maart tot en met september) ook nachtclubs. Wij staan vrijdagavond op de guestlist voor de club The Act in the Venetian. We kijken onze ogen uit vanwege alle mooi opgedirkte mensen en alle acts die tussendoor opgevoerd worden We doen het deze keer rustig aan met de alcohol en maken het niet al te laat.

Die nacht krijgt Afshin te horen dat haar vader ernstig ziek is geworden. De volgende ochtend besluit ze eerder terug te vliegen. Ik heb m'n laptop bij me zodat ze een vlucht kan zoeken en een vliegticket kan kopen. Zij vliegt zondagmiddag terug, ik dinsdagochtend. Niet leuk dus, maar het is even niet anders.

Die laatste dag samen besluiten we dat we toch op z'n minst een beetje gegokt moeten hebben in Las Vegas. Dat doen we dus. Ik gooi maar liefst twee dollar in een gokapparaat en Afshin één dollar. We snappen het apparaat niet eens. Dit is niet aan ons besteed. Als we daarna nog even naar boven naar de acrobaten aan het kijken zijn, komt er een mevrouw op Afshin af die vraagt of ze wel 21 is (er lopen heel veel kinderen in het hotel rond, maar die mogen niet in de casino-gedeeltes komen). Ik moet heel erg lachen en zeg dat ze 29 is. Of ze toch wel even haar ID wil laten zien. Dat doet ze. De mevrouw gaat weer weg. Een paar minuten later komt ze nog een keer terug om Afshin te vertellen dat ze er echt als 18 uit ziet. Afshin vindt dat als je 29 bent en ze vertellen je dat je er uit ziet als 25, dat dat dan leuk is. Als ze denken dat je 21 bent, dan is dat om te lachen. Als ze denken dat je 18 bent, dan is dat eigenlijk om te huilen.... Ik vind het vooral heel erg grappig.

De volgende ochtend na het zwembad, ga ik met Afshin mee om haar af te zetten bij de bushalte richting vliegveld. De bus zou moeten komen, maar die komt maar niet. We staan stil, in de schaduw, maar die 47 graden, mijn god! Langzaam beginnen de druppels langs mijn lijf naar beneden te sijpelen. Als er bussen of auto's langskomen, dan wordt het helemaal heet, waarschijnlijk vanwege de airco's. Ik houd het een half uur vol, drink in die tijd ongeveer een liter water, maar moet Afshin dan toch alleen laten, anders ga ik van m'n stokje. We zijn nog niet eerder zo lang achterelkaar buiten geweest overdag met die hitte. Ik ga naar de airco in het dichtstbijzijnde hotel en loop na een paar minuten nog even naar buiten om te kijken of die bus nou wel komt (en of het wel goed gaat met Afshin). Afshin blijkt ondertussen toch maar besloten te hebben een taxi te regelen. Ik ga daarna even bijkomen van de hitte in de Starbucks.

De volgende dag ga ik naar het Fremont City Center. Dat is het oude centrum van Las Vegas. Dit stukje is voetgangersgebied en doet dus wel wat gezelliger aan dan the Strip met die halve snelweg er doorheen. Boven het Fremont City Center hangt het grootste scherm ter wereld waarop 's avonds om het uur een geluid- en lichtshow wordt afgespeeld. In dit stukje Las Vegas staan de oude bekende hotel/casino's als the Golden Nugget en Billion's. In the Golden Nugget staat de grootste goudklomp ter wereld tentoongesteld en er is een zwembad met een ingebouwd aquarium met haaien. Je kan dus min of meer tussen de haaien zwemmen.

Ook te vinden in het Fremont City Center: the heart attack grill. Met een grote industriële weegschaal voor de deur waarbij staat dat als je meer dan 350 lbs weegt, je er gratis mag eten. Een behoorlijk zware vader wordt door z'n kinderen aangespoord om op de weegschaal te gaan staan. Hij doet dat ook nog terwijl hij blijft zeggen 'this is so wrong, so wrong'. Inderdaad.

De dag erna is het ook voor mij tijd om te vertrekken. Het voordeel wat ik heb is dat Arkefly de stoelen al van tevoren heeft vastgelegd. Dit betekent in mijn geval dat ik een vrije stoel naast me heb omdat Afshin natuurlijk niet meer mee vliegt. Dat is echt fijn in de economy class van Arke, want veel ruimte heb je niet. Dat Las Vegas een aparte stad is, merk ik zelfs nog bij de gate. Er staan ook daar nog rijen gokapparaten, waar mensen hun laatste dollars in kunnen gooien.

Wat verder opviel in Las Vegas:
mensen lopen op the Strip rond met enorm grote souvenirglazen vol met drank, ze zijn soms wel 75 cm lang;
veel vrijgezellenfeesten;
overal wedding chapels (waardoor we hele tijd het liedje 'going to the chapel and we're, gonna get married' in ons hoofd hebben');
als het avond wordt, dansen er halfnaakte vrouwen op podia tussen de goktafels;
er gaan heel veel families met kinderen op vakantie naar Las Vegas;
zelfs met 47 graden lopen er nog mensen rond verkleed als o.a. Elvis, Elmo en Spiderman (ze gaan voor een fooi met mensen op de foto);
op het vliegveld worden mensen van een bepaalde vlucht aangespoord om snel te boarden omdat de captain van hun vliegtuig heeft besloten vroeger te vertrekken (kan dat?);
als je fris bestelt in restaurants krijg je gratis refills, maar die drankjes zijn al zo groot. (Wilt u nog een refill, eh nee, dank u, ik vond een halve liter cola eigenlijk wel genoeg...)
de vrouwen die de drankjes rondbrengen in de casino's (drank is gratis zolang je gokt), hebben allemaal hetzelfde 'uniform' aan met een extreem kort rokje, al zijn ze 21 of 61, maakt niet uit;
zelfs met 47 graden fietsen er politieagenten rond over het hete asfalt, met helm en lange kleren, arme mensen....

Ik vond het bijzonder om Las Vegas een keer mee te maken. Als ik nog een keer zou gaan (als Arke van die leuke aanbiedingen blijft houden..), zou ik niet in juni, juli of augustus gaan (vanwege de warmte) en zou ik een paar shows bezoeken. Dat is er nu helemaal niet van gekomen. Dat komt ook door de hitte. Die hitte slaat je murw. Het vreet energie en vermindert je eetlust. Het beperkt je in de dingen die je zou willen doen omdat je alleen maar denkt aan hoe je van airco naar airco kan komen. Wij haalden in de supermarkt grote jerrycans water om onze flesjes mee te vullen zodat we elke keer genoeg water bij ons hadden.

Ook nog opvallend: dit was mijn derde verweg-reis achter elkaar waarmee (door de bestemming) het nieuws gehaald werd. Vanuit Mexico vanwege de vertraging van onze vlucht van maar liefst 52 uur (waarvoor ik trouwens wel keurig € 600 heb gekregen van Arke), Peking vanwege de zwaarste smog ooit en dus Las Vegas vanwege de hittegolf en een neergestorte acrobate. What's next? Ik ben benieuwd. Tot de volgende keer!